Fuch-fuch-fuchsia! Dankzij Annie M.G. Schmidt kunnen we dat heel vrolijk zingen, tot ontzetting van Engelstaligen. Mijn boek ‘Weg met slechte teksten!’ heeft fuchsia als basiskleur. Daar zit een verhaal achter.
Ik geef een stekkie, een stekkie, een stekkie
En als ik ’s avonds op visite ga
Dan breng ik overal geluk
Ik geef een stekkie van de fuch
Ik geef een stekkie van de fuchsia
Van de fuch, fuch, fuchsia.
Zo luidde een van de refreinen van ‘Wil u een stekkie’ uit Ja zuster, nee zuster van Annie M.G. Schmidt. Ze zal een hoop lol hebben gehad bij het schrijven ervan, en destijds zullen veel mensen het zonder argwaan gezongen hebben. Tegenwoordig kan je niet anders dan de dubbele laag er meer in horen dan de onschuldige bloem.
Fuchsia
Die bloem heeft z’n naam gegeven aan een felroze, iets naar rood en paars neigende kleur. Fuchsia dus, waarvan de eerste lettergreep in het Engels uiteraard niet, maar in het Nederlands wel precies zo wordt uitgesproken als fuck. En daar komt mijn boek om de hoek kijken.
Toen Van Dale me in het voorjaar van 2022 vroeg om een boek te schrijven, moest ik een tijd nadenken. Een boek moet een goed uitgangspunt hebben. Dat had mijn vorige boek ‘Maar zo heb ik het geleerd!’ tenslotte ook. Een sterk concept, dat vult zichzelf bijna automatisch.
Frustratie
Dat eerdere boek was ingegeven door jarenlange ergernis, frustratie en boosheid: over mensen die anderen ten onrechte om de oren slaan met veel te strenge, ouderwetse of zelfs niet-bestaande taalregels.
Kon ik nog zo’n drijfveer vinden zonder weer op datzelfde terrein te belanden? Ja, bedacht ik na een maand of twee. Want als ik teksten corrigeer – naast schrijven en vertellen over taal de tweede pijler van mijn werk – zie ik dat veel schrijvers hardnekkige slechte gewoontes hebben. Te veel willen schrijven, te afstandelijk, te ouderwets, te veel vaktaal, te veel moeilijke woorden, te veel clichés …
Werktitel
Slecht Nederlands dus. Fuck dat, dacht ik. En op een onbewaakt ogenblik werd dat de werktitel van mijn nieuwe boek: Fuck slecht Nederlands. Een knallende boodschap. Zo’n boek moet ook een knallend uiterlijk hebben. Et voilà: ik zag het meteen in fuchsia voor me, dankzij die werktitel. Dát idee is blijven hangen! De werktitel niet.
Want het ging niet om slecht Nederlands, maar om slechte schrijfgewoontes. En misschien was dat fuck ook wel wat te cru voor een respectabele uitgever als Van Dale. Dus het werd Weg met slechte teksten!
Weg met …
En zo heten ook alle 44 hoofdstukken: ‘Weg met …’ Bijvoorbeeld ‘Weg met lange teksten!’, ‘Weg met nuance!’, ‘Weg met vaagtaal!’, ‘Weg met eufemismen!’ en ‘Weg met gender!’
Wat ik in al die hoofdstukken en dus met het hele boek doe: slechte schrijfgewoontes aanwijzen, veroordelen en zo (hopelijk) afleren. Resultaat: betere teksten, doordat de lezer niet meer gehinderd wordt door onaantrekkelijke taal.
Ben je zelf zo iemand die wel regelmatig schrijft, maar toch niet echt ‘lekkere’ teksten produceert? Of heb je mensen om je heen die ermee worstelen? Kijk eens wat Weg met slechte teksten! jou of anderen te bieden heeft. Je kunt het nu al bestellen.
Wil je naar de boekpresentatie op 14 juni in Den Haag? Dat kan! Meld je dan even aan bij Paagman.
6 reacties op “Waarom ‘Weg met slechte teksten!’ fuchsiaroze is”
“Weg met…” ?
1/ Te overwegen alternatief :
“Beter lange teksten mét nuance, dan korte cliché-teksten zonder originele inhoud.”
“Kortste tekst” is trouwens op de limiet “geen tekst”… Met als bijkomende voordelen:
nog minder moeite voor de schrijver, en geen tijdverlies voor de arme potentïële lezer…
2/ “Weg met vaagtaal” is dan weer een schoolvoorbeeld van…”vaagtaal”.
3/ “Eu-femismen” (streven naar goede woorden) zijn nu juist (naast structureren) de kunst !
[Beetje etymologisch inzicht mag opgewaardeerd worden… voorkomt onzin-delijk taalgebruik]
4/ En “weg met gender” is ongegronde veralgemening…
Te overwegen, dus.
Groet allen zeer,
[Willem Ceuppens (Vlaams-Brabant), donderdag 15 juni 2023.]
Beste Wouter,
Als liefhebber van taal zou ik graag je ‘schrijfhulp’ tot me willen nemen. Maar ik vind het boek zo lelijk… )-;
Je bent de allereerste die geen lovende woorden voor het uiterlijk overheeft!
Begrijp ik goed dat je veel positieve reacties op het grafisch ontwerp hebt gekregen?
Jazeker. Behalve over de leesbaarheid van de oranje verwijzingen bij kunstlicht.
‘Weg met gender!’ fascineert me. Het boek ligt nog niet voor me, maar ik wil als germanist al wel vast vragen wat de auteur vindt van de genderdiscussie bij de buren (https://www.lpb-bw.de/gendern). Speelt dit in Nederland(s) niet?